Ιωάννης Ζηζιούλας Μητροπολίτης Περγάμου
Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών δήλωσε ότι: «Η θεολογία των χριστιανών κατέστρεψε τη γη».
Τη δήλωση αυτή έκανε στο διεπιστημονικό συνέδριο με θέμα «Οικολογική Δυναμική και Ανθρώπινη φύση» που διοργανώθηκε στους Δελφούς, από την Πολιτιστική Ολυμπιάδα τη Δελφική Εταιρεία.
Η αντίστροφη μέτρηση για το περιβάλλον, αρχίζει με την εντολή του θεού στους πρώτους ανθρώπους «Αυξάνεστε και πληθύνεστε και κατακυριεύσατε την γη» που ερμηνεύτηκε «Σαν δικαίωμα του ανθρώπου να είναι εξουσιαστής της κτίσεως» και καταλήγει: «Η θεολογία οφείλει να συμβάλλει στην επίλυση του οικολογικού προβλήματος καθώς αυτή το δημιούργησε» (Νέα 16/9/2002).
Αν κρίνουμε από τα διάφορα σκάνδαλα που ξεσπούν στην εκκλησία, είτε οικονομικά, είτε σεξουαλικά, είτε κοινωνικά, σημαίνει ότι το θρησκευτικό συναίσθημα έχει αμβλυνθεί στην εποχή μας αφού οι ίδιοι οι θεϊκοι μεσίτες αμαρτάνουν.
Υπάρχει βέβαια και το θρησκόληπτο ποίμνιο, το οποίο είναι πιο φανατικό από το ιερατείο, συντηρεί τις ιερές αυθαιρεσίες των ιερωμένων και τις λογικές τους. «Εκκλησιάζεται, νηστςεύει, ανάβει μεγάλες λαμπάδες στην εκκλησία τη μεγάλη εβδομάδα, γονυπετεί στην εκκλησία μπροστά στους άλλους, ξενυχτάει στην εκκλησία τη μεγάλη εβδομάδα, όταν ακούει την καμπάνα να χτυπά κάνει τον σταυρό του, παραδέχεται τη βασκανία, έτσι του είπε ο παπάς. Αποφεύγει το 13, τη μαύρη γάτα, τα κοράκια, ανάβει το καντήλι στο σπίτι του και πιστεύει ότι οι κακοί βρυκολακιάζουν.......Ο καλός χριστιανός μισεί μέχρι θανάτου τους αλλόθρησκους και όσους δεν πιστεύουν ότι και αυτός. Θεωρεί τη θρησκεία κτήμα του και πιστεύει με σιγουριά ότι τα λόγια τα δικά του είναι λόγια του θεού» (Ανδρ. Λασκαράτος).
Ο Χριστός, ο Βούδας, ο Μωάμεθ ήταν οραματιστές του θεϊκού μεγαλείου και φανταζόταν έναν κόσμο καλύτερο και όχι έτσι όπως τον κατάντησαν οι Ιεράρχες, οι Ραββίνοι, οι Μουλάδες και οι Χομεϊνίδες. Οραματιζόταν έναν κόσμο που όλα τα ανθρώπινα πλάσματα θα είχαν θέση κάτω από τον ήλιο και όχι έναν κόσμο κατ’επίφαση χριστιανικό, που θα δοκιμάζει τα όπλα τους πάνω στα κεφάλια μικρών παιδιών.
Αφού το ιερατείο δεν ντράπηκε να αγιάσει στυγερούς εγκληματίες, ψυχοπαθείς προφήτες, γυναίκες έκφυλες και πόρνες των ιπποδρομίων, τότε εμείς που δεν σκοτώσαμε κανέναν δεν έχουμε ανάγκη σωτηρίας, είμαστε σωσμένοι από μόνοι μας. Δεν είμαστε αμαρτωλοί και δεν χρειαζόμαστε θεϊκούς μεσίτες.
Στο όνομα του Χριστού η εκκλησία διέπραξε ανομολόγητα εγκλήματα, επειδή κάποιοι αμφισβητούσαν τη γύμνια του δόγματος της. ‘Ενα δόγμα δύσκαμπτο και εκδικητικό, ένα δόγμα χωρίς λογική και ειρμό, παραφουσκωμένο με θεϊκούς τερατωδίες και θρησκευτικές παραφορές.
Στην απέναντι πλευρά βρίσκεται η ελληνική θρησκεία, της ελευθερίας, της αγάπης, του στοχασμού, του γέλιου και της χαράς της ζωής, που δεν μίσησε κανέναν, δεν εκδικήθηκε κανένα, γιατί δεν ζητούσε οπαδούς και στρατευμένους.
Αντίθετα το χριστιανικό δόγμα ήθελε υποτακτικούς και δούλους του κυρίου, γι’αυτό είχε την έμπνευση να προσεταιριστεί αναρχικά στοιχεία και κακοποιούς, για να μπορεί να τους κατευθύνει εναντίον εκείνων που διαφωνούσαν μαζί του. Για τον λόγο αυτό οι ‘Ελληνες θεωρούσαν τους χριστιανούς άθεους και υποκριτές που επιβραβεύουν τις εγκληματικές φύσεις και τον υπόκοσμο.
Ο Ελληνισμός σαν κοσμοθεωρία σήμαινε ήθος, τρόπος ζωής, ηθικές αξίες, αγωγή με ηθικά πρότυπα, ώστε να μην γίνεται η κοινωνία αγέλη. Σήμαινε ελευθερία του ατόμου και δημοκρατία του κράτους. Σε κάθε γωνιά της γης οι μεγάλοι άνδρες και διανοούμενοι εξέφραζαν αισθήματα θαυμασμού και αγάπης για την Ελλάδα εκτός από το χριστιανικό ιερατείο που ξεθεμελίωνε κάθε τί το ελληνικό.
Το 1821 ο Λουδοβίκος έγραψε: «Ω Ελλάδα πατρίδα ενδοξοτάτων ηρώων, αγλάισμα μουσών, μητέρα αμίμητων τεχνών, του κόσμου θαυμασμός».
Ο Ιωάννης Βίκελμαν έλεγε ότι, «Για να γίνει κάποιος άνθρωπος έχει ανάγκη πρώτα να γίνει ‘Ελληνας» και όχι χριστιανός, για τον οποίον ο δημοσιογράφος Βασίλης Ραφαηλίδης έγραψε: «Χριστιανός γίνεσαι μ’ένα βάφτισμα, ‘Ελληνας γίνεσαι μόνο με τη γνώση».
Επομένος αυτοί που ξερίζωσαν τον Ελληνισμό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι άνθρωποι. Ο Ιμέριος έλεγε «Μέγιστον και κάλλιστον το υπό ήλιο γένος των Ελλήνων» και οι χριστιανοί τους έσφαζαν για να τους αφανίσουν. Με ποιά αφύσικη αλχημεία γεννήθηκε ο ακαταλαβίστικος όρος «Ελληνοχριστιανισμός» ; Πώς μας προέκυψε τέτοια πλάνη; Θα το διαπιστώσουμε στα επόμενα κεφάλαια.
Η περίοδος της εβραϊκής θεοκρατίας τελειώνει. Οι ‘Ελληνες πρέπει να πάρουν θέση στην αφετηρία εκκίνησης για την αναβίωση του ελληνικού στοχασμού. ‘Εχουμε ιερό χρεός να γκρεμίσουμε τους κακούς εαυτούς μας. Να στρέψουμε την καρδιά και την ψυχή μας στον ‘Ολυμπο. Να αναβαπτίσουμε το πνεύμα μας στο αθάνατο φως του ελληνικού στοχασμού. Να αναστήσουμε τα ιερά λευκά μάρμαρα μας. Να ρίξουμε στο πυρ του εξαγνισμού τη θρησκευτική βαρβαρότητα του ασιατισμού και του μισανθρωπισμού.
Η αγία γη των Δελφών δεν έπαψε ποτέ να καταυγάζει το ιερό φως της. Τα ιερά νάματα της Κασταλίας πηγής είναι ικανά για να ξεπλύνουν το αίμα από το πάναγνο σώμα της Ελλάδας μαζί και τη συσσωρευμένη θρησκευτική μιζέρια της θεοφοβίας. Να εξαγνίσουν την ψυχή μας, να προστατέψουν την ιστορική και πολιτισμική κληρονομιά μας. Να σταματήσουν τη βεβήλωση των ιερών μας από τους νεοβαρβάρους. Να αφανίσουν τον ψυχικό γεροντισμό του Νεοέλληνα και να αξιώσουν να σταματήσει η ύβρις του εβραιοχριστιανισμού κατά της Ελλάδας. Δύο χιλιάδες χρόνια είναι αρκετά.
Καιρός είναι ο λαθρομετανάστης Γιαχβέ που μισεί όλο τον κόσμο, να επιστρέψει στην πατρίδα του. Είδαμε το πρόσωπο του και δεν ταιριάζει καθόλου στη νεοελληνική αισθητική.
Κεφάλιο από το βιβλίο του ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗ
« Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΙ»
Για περισσότερες πληροφορίες: Πληκτρολογείστε <<ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ»
For more information, Google <<HELLENIC NATIONAL RELIGION AND FAITH >>
